Paliwa alternatywne w Europie – definicje, rynek i główne definicje.

Paliwa alternatywne – zgodnie z danymi EAFO (European Alternative Fuels Observatory) 94% energetycznych potrzeb transportu europejskiego opartego jest na ropie. 87% rocznego zużycia tego surowca Europa importuje, co kosztuje gospodarki ok. 200 miliardów euro – oczywiście bez kosztów dla środowiska naturalnego.

Biopaliwa

Biopaliwa są obecnie najważniejszym rodzajem paliw alternatywnych. Mogą przyczynić się do znacznego zmniejszenia ogólnej emisji CO2, jeżeli są produkowane w sposób zrównoważony i nie powodują pośrednich zmian użytkowania gruntów. Mogą zapewnić czystą energię wszystkim środkom transportu, jednak ograniczenia dostaw i względy zrównoważonego rozwoju mogą ograniczać ich wykorzystanie w europejskim transporcie i biznesie.

Biopaliwa można wytwarzać z szerokiej gamy surowców za pomocą technologii podlegających ciągłej ewolucji i stosować bezpośrednio lub mieszane z konwencjonalnymi paliwami kopalnymi. Obejmują one bioetanol, biometanol i wyższe bioalkohole, biodiesel (ester metylowy kwasów tłuszczowych, FAME), czyste oleje roślinne, hydrorafinowane oleje roślinne, eter dimetylowy (DME) i związki organiczne.

Biopaliwa pierwszej generacji powstają na bazie roślin spożywczych i tłuszczów zwierzęcych. Są to głównie biodiesel i bioetanol. W celu złagodzenia ewentualnych skutków niektórych biopaliw Komisja zaproponowała ograniczenie ilości biopaliw pierwszej generacji, które można wliczać do dyrektywy w sprawie odnawialnych źródeł energii. Dyrektywa RED jest obecnie aktualizowana i oczekuje się, że zostanie wkrótce zatwierdzona (roboczo określana jako „RED II”).

Biopaliwa płynne dostępne obecnie na rynku to głównie biopaliwa „pierwszej generacji”. Mieszanki z konwencjonalnymi paliwami kopalnymi są kompatybilne z istniejącą infrastrukturą paliwową, a większość pojazdów i statków jest kompatybilna z obecnie dostępnymi mieszankami (E10 – benzyna zawierająca do 10% bioetanolu i olej napędowy z zawartością do 7% biodiesla FAME). Wyższe mieszanki mogą wymagać drobnych dostosowań układów napędowych i należy opracować odpowiednie normy paliwowe. Mieszanka benzyny i etanolu wysokiego poziomu, zawierająca 85% etanolu (E85), jest stosowana tylko w kilku państwach członkowskich w pojazdach z elastycznym paliwem (FFV), które mogą również wykorzystywać niższe mieszanki.

Akceptację biopaliw przez konsumentów utrudniał brak skoordynowanych działań w państwach członkowskich UE przy wprowadzaniu nowych mieszanek paliw, brak wspólnych specyfikacji technicznych oraz brak informacji na temat zgodności nowych paliw z pojazdami. Biopaliwa nie były ponadto zbyt mocno reklamowane ani promowane, na co wpływ miały lokalne, państwo lobby paliwowe.

Niektóre biopaliwa, takie jak hydrorafinowane oleje roślinne, mogą być mieszane w dowolnym stosunku z paliwami konwencjonalnymi i są w pełni kompatybilne z istniejącą infrastrukturą do tankowania oraz pojazdami drogowymi, statkami, lokomotywami i samolotami w ilości do 50%. Biopaliwa są obecnie najważniejszym rodzajem paliw alternatywnych. Obok paliw typu CNG, LNG, ogniwa paliwowe czy elektryczność – biopaliwa odgrywają ważną rolę w walce o niższe zanieczyszczenie powietrza.

Polecamy serdecznie interaktywna mapę stworzoną przez EAFO – https://www.eafo.eu/fuel-map

Polska tłem Europy – biopaliwa, H2, LPG, LNG i elektryczność w motoryzacji.

Na bazie danych EAFO prezentujemy Wam kilka kluczowych, z krajowego punktu widzenia, wykresów, które pokazują dynamikę rozwoju infrastruktury paliwowej oraz wzrost sprzedaży i popularności różnych typów pojazdów, co ma wpływ na paliwa alternatywne.